Pyetje për psikologun. (Pyetja autentike – për shkak të autencitetit)
- ju lutem me ndihmoni jam 35 vjece nena e 3 femijeve 2,4,6vjec jam me tumor ne gjoks kam bere operimin doli me sukses pres te vazhdoj kimoterapin pastaj radioterapin e di eshte nje lufte e gjate por do ja dal.problemi eshte qe une zihem shume me burrin jam bere shume nervoze nuk duroj fare dhe me e keqja mendoj cdo moment per vdekjen dhe si do te rriten femijet pa mua
ju lutem me ndihmoni.anonim te lutem pasi vetem burri e di per semundjen time ka 7 muaj qe me ka vdekur edhe babi.
Përgjigjet: Ana VELIU, Psikologe klinike…
Përshëndetje.
Situata që ju keni përshkruar është një situat e vështirë pasi përveçse shëndetit tuaj ju ka lënë edhe babi dhe sigurisht është dhimbje e madhe kur largohet një person i dashur por duhet ta pranojm dhe të vazhdojm të jetojm jetën pasi është një cikël që nuk shmanget dot dhe juve kjo ju DUHET.
Pra, jetoje jetën. Mendimet për vdekjen dhe nervoziteti është i justifikuar te ju për vetë situatën që ndodheni por këtë duhet ta ndryshosh, provoje të ushqesh veten me mendime dhe ndjenja pozitive pasi kanë ndikim edhe në shëndetin fizik dhe atë mendor. Ju vetë e keni thënë DO JA DAL kështu që thuaja vetes gjithmonë këtë dhe ti do ja dalësh sado e gjatë apo e vështirë të jetë lufta.
Shijoje familjen dhe kohën që keni të lirë shfrytezoje të bësh diçka për veten për të shkarkuar ato “ndjenjat dhe mendimet negative “ që ne i quajm dhe do vëresh që s’do jesh më aq nervoze qoft edhe me bashkëshortin.
Kështu që bëhu e fortë për veten dhe për familjen tënde. Nese nuk i menaxhon dot mendimet e tua të këshilloj të shkosh te një psikolog specialist por edhe grupet e meditimit dhe joges të bëjnë të ndihesh mirë.
Ju falenderojmë për pyetjen e drejtuar në redaksinë tonë. Gjithashtu uroj t’ju kemi ardhur sado pak në ndihmë!
Përgjigjet: Ana VELIU, Psikologe klinike…
